نعیمه صیافان؛ علیرضا حاجی یخچالی؛ منیجه شهنی ییلاق
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی فراجمجمهای مغز بر توجه و الگوی الکتروانسفالوگرافی کودکان دارای اختلال نقص توجه بود. جامعه آماری در این مطالعه، کل کودکان دارای اختلال نقص توجه در شهر شیراز بود. نمونه آماری شامل 24 کودک در محدوده سنی 8 تا 11 سال بود که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند از مراکز مشاوره شهر شیراز انتخاب ...
بیشتر
هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی فراجمجمهای مغز بر توجه و الگوی الکتروانسفالوگرافی کودکان دارای اختلال نقص توجه بود. جامعه آماری در این مطالعه، کل کودکان دارای اختلال نقص توجه در شهر شیراز بود. نمونه آماری شامل 24 کودک در محدوده سنی 8 تا 11 سال بود که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند از مراکز مشاوره شهر شیراز انتخاب شدند. سپس در دو گروه 12 نفری گواه و 12 نفری آزمایشی بهصورت تصادفی قرار گرفتند. در گروه آزمایشی، الکترود آند روی ناحیه FP1 و الکترود کاتد روی کتف دست راست قرار گرفت و به وسیلة کش بر روی سر محکم شد. در هر جلسه، جریان الکتریکی بهطور مستقیم، با شدت 1 میلیآمپر به مدت 30 دقیقه برای هر آزمودنی انجام گرفت. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه ویژگیهای جمعیت شناختی، آزمون اثر استروپ و دستگاه ثبت الکتروانسفالوگرافی بود. تعداد جلسات تحریک الکتریکی فراجمجمهای مغز در گروه آزمایشی، 10 جلسه در طول سه هفته بود. پس از اتمام جلسات مداخله، به منظور اجرای پسآزمون، مجدداً ثبت EEG و آزمون استروپ برای هر دو گروه گواه و آزمایشی اجرا شد. سپس هر دو گروه از نظر میزان توجه انتخابی و الگوی الکتروانسفالوگرافی، با یکدیگر مقایسه شدند. دادههای آماری از طریق تحلیل کوورایانس در سطح 01/0p< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS استفاده شد. نتیجة مقایسه پیشآزمون و پسآزمون نشان داد که اثر تحریک الکتریکی فراجمجمهای مغز (tDCS) در گروه آزمایشی معنیدار است. لذا به نظر میرسد که تحریک الکتریکی فراجمجمهای مغز بر بهبود توجه انتخابی و کاهش نسبت تتا/ بتا در ناحیه CZ کودکان دارای اختلال نقص توجه تأثیرگذار است.